مردي با اسب و سگش در جاده اي راه مي رفتند. هنگام عبور از كنار درخت عظيمي، صاعقه اي فرود آمد و آنها را كشت . اما مرد نفهميد كه ديگر اين دنيا را ترك كرده است و همچنان با دو جانورش پيش رفت . گاهي مدت ها طول مي كشد تا مرده ها به شرايط جديد خودشان پي ببرند.

پياده روي درازي بود، تپه بلندي بود، آفتاب تندي بود، عرق مي ريختند و به شدت تشنه بودند . در يك پيچ جاده دروازه تمام مرمري عظيمي ديدند كه به ميداني با سنگفرش طلا باز مي شد و در وسط آن چشمه اي بود كه آب زلالي از آن جاري بود.  رهگذر رو به مرد دروازه بان كرد .  روز به خير،

اينجا كجاست كه اينقدر قشنگ است ؟

دروازه بان: روز به خير، اينجا بهشت است

چه خوب كه به بهشت رسيديم، خيلي تشنه ايم

دروازه بان به چشمه اشاره كرد و گفت مي توانيد وارد شويد و هر چه قدر دلتان مي خواهد بنوشيد

_ اسب و سگم هم تشنه اند.

نگهبان: واقعأ متأسفم. ورود حيوانات به بهشت ممنوع است.

مرد خيلي نااميد شد، چون خيلي تشنه بود، اما حاضر نبود تنهايي آب بنوشد. از نگهبان تشكر كرد و به راهش ادامه داد . پس از اينكه مدت درازي از تپه بالا رفتند، به مزرعه اي رسيدند. راه ورود به اين مزرعه، دروازه اي قديمي بود كه به يك جاده خاكي با درختاني در دو طرفش باز مي شد .مردي در زير سايه درخت ها دراز كشيده بود و صورتش را با كلاهي پوشانده بود، احتمالأ خوابيده بود.

مسافر گفت: روز به خير

مرد با سرش جواب داد.

_ ما خيلي تشنه ايم.، من، اسبم و سگم

مرد به جايي اشاره كرد و گفت:  ميان آن سنگ ها چشمه اي است .

هرقدركه مي خواهيد بنوشيد

مرد، اسب و سگ، به كنار چشمه رفتند و تشنگي شان را فرو نشاندند.

مسافر از مرد تشكر كرد . مرد گفت : هر وقت كه دوست داشتيد، مي توانيد برگرديد.

مسافر پرسيد:  فقط مي خواهم بدانم نام اينجا چيست

_ بهشت

_ بهشت؟ اما نگهبان دروازه مرمري هم گفت آنجا بهشت است

_ آنجا بهشت نيست، دوزخ است

مسافر حيران ماند: بايد جلوي ديگران را بگيريد تا از نام شما استفاده نكنند

اين اطلاعات غلط باعث سردرگمي زيادي مي شود

_ كاملأ برعكس؛ در حقيقت لطف بزرگي به ما مي كنند. چون تمام آنهايي كه حاضرند بهترين دوستانشان را ترك كنند، همانجا مي مانند.